در ماه مبارک همه خفتند.... غیر از من بیچاره که بیدار......

استاد فسیل گوید : ایراد بیت بالا این است که مصراع دیّم  فعل را فاقد بود و این کار ادبیات را نشاید.

نیز گوید دیگر اشکال این بود که از منظر نقد اخلاقی بد است که در ماه مبارک همه را خواب پنداریم و خود را بیدار....

بنده عرض کردم استاذنا الکبیر...در محاورات و غیر محاورات روزانه نیز بلا قرینه افعال از کلام حذف میشود ... -زبانشناسان این را میپذیرند چون با حقیقت زبان سروکار دارند ... نه اینکه تجویزا بگوییم چه چیز باید باشد یا نباشد- ثانیا اگر حضرت اشرف دندان به جگرمیداشتید که بنده خدا شاعر بیت دیگر را هم میخواند ... ای بسا پی میبردید که بیت موقوف المعانی است . ثالثا اگر خواب روزه دار را عبادت بدانیم (که میدانیم )ایرادی که وارد شده مندفع است و صد البته که نظم است . 

استاد فسیل